Per juni 2001 is de stichting Bunkerbehoud gestart met een nieuw project; het voor publiek toegankelijk maken van een Duitse artilleriewaarnemingspost van het type 143.



De bunker is gelegen in de dijk voor de Oranjemolen te Vlissingen en is begin 2001 bij verzwaringswerkzaamheden bovengekomen.
De reden dat de dijk verzwaard wordt, is dat de steenbekleding van de glooiing niet sterk genoeg was om een superstorm te weerstaan, die zich statistisch gezien eens in de duizend jaar kan voordoen.

Voorgeschiedenis
Toen het bestuur van de stichting eind 2000 hoorde van de plannen van Rijkswaterstaat werd een verzoek ingediend voor een historisch onderzoek naar de bunker. Rijkswaterstaat toonde zich gaarne bereid hieraan mee te werken en afgelopen mei werd de bunker dan ook onderzocht door een aantal medewerkers van de stichting. De bunker bleek in redelijke complete staat bewaard te zijn gebleven, ondanks enkele naoorlogse souvenierjagers.
Omdat de bunker voor de nieuwe waterkering ligt en dus feitelijk buitendijks gebied is, was het volgens Rijkswaterstaat vanuit waterkeringstechnisch oogpunt mogelijk de bunker open te houden en een toegang te maken. Reden voor de stichting een officieel verzoek in te dienen bij Rijkswaterstaat, de toekomstige beheerder van de dijk: het Waterschap Zeeuwse Eilanden, en de gemeente Vlissingen op de hoogte te stellen van onze plannen. Conditie van de bunker
 


Zoals hierboven reeds gezegd, is de bunker (met als identificatienummer Vlissingen 011-91) nog steeds in een behoorlijk complete staat bewaard gebleven; de bunker bezit nog al haar pantserdeuren (drie stuks), gasdeuren (4 stuks incl. een nooduitgangsdeur) en ook het buizenstelsel voor het aanzuigen en distribueren van verse lucht is nog aanwezig. De complete conditie van de bunker viel blijkbaar ook een aantal verzamelaars op, aangezien de bunker in de eerste weken na het toegankelijk worden reeds bijna dagelijks werd opengebroken, waarna enkele originele uitrustingsstukken werden ontvreemd.
De bunker is zoals een oplettende lezer wellicht al is opgevallen van hetzelfde type als een museumbunker in Zoutelande. Het grootste verschil is echter dat de bunker bij de Oranjemolen wel volledig afgebouwd is. Een overeenkomst is de pantserkoepel; beiden zijn van het type 463,1P01 met een dikte van 30cm en een gewicht van 20 ton. In deze koepel was een periscoop (vergroting 10x) aanwezig met zicht op het 'molenstrand' en het 'slijkhaventje'. Op deze twee stranden zijn in november 1944 de geallieerden geland, waarna Vlissingen en Walcheren bevrijd werden. De bunker ligt dus op een zeer historische locatie en is wellicht een van de eerste veroverde zware bunkers op Walcheren. Tijdens de oorlog fungeerde de bunker naar alle waarschijnlijkheid als waarnemingspost voor de in het achterland gelegen batterij Baskensburg; een stelling die vandaag de dag nog aanwezig is en waarvoor de stichting samen met de Gemeente Vlissingen een verantwoorde invulling heeft weten te vinden.