Het was de laatste wens van de Britse commando Arthur Robinson om op Uncle Beach in Vlissingen terug te keren. Dat gebeurde vandaag. De zoon van de dit jaar overleden Robinson strooide zijn as uit over de plek waar de commando precies 78 jaar geleden aan land kwam.
Uncle Beach is een van de plekken waar geallieerde commando’s op 1 november 1944 op Walcheren aan land kwamen om de Duitsers de verdrijven. Een van onze museumbunkers, de observatiebunker type 143, naast de Oranjemolen ligt naast het strandje waar de commando’s landden.
Onze vrijwilliger en fotograaf Marc Machielse was aanwezig bij de ceremonie en stuurde ons deze foto’s toe.
Zoon Tim Robinson (links met bloemen) en zijn vrouw Carolyne (rechts) voor de Oranjemolen bij Uncle Beach.
Van Derk Corbijn kregen we een aantal bijzondere foto’s toegezonden die gemaakt zijn tijdens de sloop van bunkers in Zoutelande. Onder andere de artillerieobservatiebunker type 120a staat scherp op de foto!
De foto’s zijn vermoedelijk gemaakt in 1954, nadat de watersnoodramp een jaar eerder voor grote afkalving van de kust zorgde. Talloze bunkers gleden van het duin af en zorgde voor gevaarlijke situaties, zowel voor badgasten als de kustverdediging tegen het water. Bunkers konden onderspoeld raken en zo gaten in de zeewering creëren.
Afdelings-hoofdkwartier
Bijna alle bunkers in de eerste waterkerende zeewering verdwenen onder de slopershamer waaronder deze bijzondere bunker type 120a met een 40 ton zware 441P01 artillerie-observatiekoepel. De bunker was onderdeel van Stützpunkt Lohengrin, waarvan onze twee museumbunkers (type 143 en 502) ook deel uitmaakten. De 120a lag op de rand van het duin vlak ‘achter’ onze museumbunker 502. Het huidige wandelpad zou er langs zijn gelopen. Opvallend is de aanwezigheid van twee artillerie-observatiebunkers zo dicht bij elkaar. De gesloopte 120a was groter dan ‘onze’ 143 en diende waarschijnlijk als hoofdkwartier van een van de artillerie-afdelingen behorende bij de aanwezige infanterie-divisie. Vanuit de koepel had de commandant een overzicht van een groot deel van de westzijde van het eiland, en de monding van de Westerschelde. Soortgelijke bunkers waren gebouwd bij Westduin (Stp. Tannhäuser) en bij Domburg (Stp. Zoppot) maar ook die bouwwerken zijn gesloopt.
De bovenrand van de 120a wordt langzaam maar zeker afgebroken. De koepel zit nog helemaal in het beton.Links zijn tankversperringsblokken van het duin afgeschoven. Erachter ligt een dunwandige geschutsbunker voor veldgeschut (BRV-nummer K 414). Deze is duidelijk opgetrokken met een bekisting van geprefabriceerde betonblokken (zogeheten ‘Formsteine’).Sloopwerkzaamheden in het duin. Een Tobruk kijkt uit over de lagergelegen munitiebunker van het type 134 (nr. Vliss-West 022-251), die al voor de helft gesloopt is. Bijzonder aan de bunker is de geknikte toegang. Na de oorlog werd uit deze bunker aan munitie verwijderd: 6 kisten geweermunitie, 55 kisten granaten en 1 kist ontstekingsdoppen.Deze foto is werkelijk uniek en toont de bouw van onze museumbunker van het type 502. De foto werd genomen in de tweede helft van 1942. In het midden de bouwput met de opgetrokken houten stellages met bekisting voor de muren. Ook zichtbaar zijn een tweetal betonmolens links, die op een verhoging zijn geplaatst. Rechts is duidelijk het oude hotel ‘Tien Torens’ zichtbaar.
